Το ”ψάρεμα” από μια άλλη οπτική, του φίλου μας Βαγγέλη Σπανού

Στη Σαλαμίνα φωτογράφισα τον πιο θαρραλέο θαλασσοκόρακα, αφού ατάραχος με άφησε να τον πλησιάσω σε απόσταση ενός μέτρου συνεχίζοντας να ατενίζει από τον βράχο του το απέραντο γαλάζιο.

Ήταν σε μία παραλία πριν τις Κολώνες - Πατητήρι ή, Φάρος νομίζω λέγεται και έχει κι ένα λιμανάκι στην απέναντι πλευρά από τα βράχια που βγήκε να ξαποστάσει και να στεγνώσει τα φτερά του ο θαλασσοκόρακας.

Φωτογράφισα και γλάρους στα Περιστέρια, καθώς πετούσαν πάνω από τα νησάκια και με έκραζαν για να μην ανέβω απρόσκλητος στο σπίτι τους. Παλιότερα με είχαν κουτσουλήσει κιόλας, γιατί πρέπει να είχαν νεοσσούς.

Τώρα ήταν πιο χαλαροί, αλλά και πάλι τους άφησα στην ησυχία τους και αφοσιώθηκα στις υποβρύχιες λήψεις, με τη μερίδα του λέοντος να είναι από τις Κολώνες (μελανούρια, σάλπες, γόνος ακόμα και μπαρμπουνιού, κέφαλοι, καλόγριες, μουρμούρα, κακαρέλοι).

Στο Σατερλί φωτογράφισα και τη μοναδική ποσειδωνία που έχω δει στη Σαλαμίνα (παλιότερα υπήρχε και μία στο Αιάντειο, αλλά την έχω χάσει), ενώ κοπάδι αθερίνα κολυμπούσε από πάνω της.

Στο Πέρανι το κοπάδι ήταν από καλόγριες, ενώ σαργοί και κακαρέλοι ανέβαιναν στα μεσόνερα κυνηγώντας τη μικροπανίδα.

Δεν είδα ούτε ένα χταπόδι - και μόνο ένας βασιλικός κάβουρας εμφανίστηκε στις Κολώνες, ενώ παλιότερα στο πήγαινε - έλα στα νησάκια στα Περιστέρια έβλεπες 4-5. Και είχε πολλά και σε Κολώνες και Πέρανι. Δεν είναι και η εποχή τους, βέβαια, αφού τώρα αναπτύσσονται, όπως και τα περισσότερα θαλάσσια είδη.

Για αυτό απαγορεύεται και το ψάρεμα τον Μάιο, αλλά δυστυχώς αρκετοί παραβαίνουν αυτόν τον κανονισμό, μην αφήνοντας ούτε ένα μήνα τα πλάσματα της θάλασσας να κολυμπούν ελεύθερα στον πανέμορφο βυθό.

Κείμενο και φωτό του φίλου Βαγγέλη Σπανού