Η μεγάλη απάτη του ΟΛΠ

Η μεγάλη απάτη του ΟΛΠ

Άρθρο Γιώργου Κοκκινίδη

Το άρθρο αφιερώνεται στο Δήμαρχο κο Παναγόπουλο, την Αντιπεριφερειάρχη κα Μπόγρη και όσους ισχυρίζονται ότι αγαπούν τη Σαλαμίνα και θέλουν τη νομιμότητα.

Από τις δεκαετίες του 1950 και 1960, το Ελληνικό Δημόσιο είχε παραχωρήσει στον ΟΛΠ για χρήση και εκμετάλλευση ορισμένες περιοχές της Σαλαμίνας και της Ψυττάλειας.

Αυτό ίσχυε μέχρι τις 13-2-2002 όταν το Ελληνικό Δημόσιο έδωσε στον ΟΛΠ την “προίκα” του προκειμένου να μπει στο χρηματιστήριο. Η “προίκα” δόθηκε με την ομώνυμη Σύμβαση του 2002, χωρίς ωστόσο να περιληφθούν σε αυτή χερσαίες επιφάνειες και χώροι της Σαλαμίνας και της Ψυττάλειας (σελ. 880 της Σύμβασης).

Αυτό συνέβη για τους εξής λόγους:

1. Με το πέρασμα των δεκαετιών, όλες οι περιοχές δικαιοδοσίας του ΟΛΠ θεσμοθετήθηκαν ως αρχαιολογικές ζώνες πολλαπλής προστασίας, ασύμβατες στην πλειοψηφία τους με λιμενικές δραστηριότητες.

2. Μεγάλες εκτάσεις ανήκαν σε ιδιώτες και ακόμα μεγαλύτερες βρίσκονταν σε δικαστική διαμάχη ιδιωτών και Δημοσίου.

3. Όλες οι αποφάσεις αναγκαστικών απαλλοτριώσεων ακυρώθηκαν με ισάριθμες αποφάσεις, ενώ η προσπάθεια απαλλοτρίωσης του Τύμβου των Σαλαμινομάχων δεν ολοκληρώθηκε διότι ο ΟΛΠ αρνήθηκε να παρακαταθέσει το ορισθέν από το Πρωτοδικείο τίμημα.

4. Αρκετές περιοχές είχαν αλλάξει χρήση, όπως η Ψυττάλεια με την κατασκευή του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων, ενώ άλλες δεν είχαν χρησιμοποιηθεί ποτέ από τον ΟΛΠ.

Η εξέλιξη αυτή στερούσε τον ΟΛΠ από σημαντικά ερείσματα και δεν άρεσε σε ορισμένους νοσηρούς εγκεφάλους, οι οποίοι προσπάθησαν με νύχια και με δόντια να εμφανίσουν τον ΟΛΠ ως συνεχιστή του προηγούμενου καθεστώτος, το οποίο είχε αλλάξει.

Εδώ ξεκινάει η μεγάλη απάτη.

Πρώτη πράξη του δράματος, η δημιουργική ασάφεια στο περιεχόμενο της Σύμβασης όπου συγχέεται έντεχνα το υφιστάμενο, το παραχωρούμενο και το εξαιρούμενο. Είναι μαστορικά διατυπωμένο και μπερδεύει ακόμα τον ειδικό.

Δεύτερη και καθοριστική πράξη είναι η εξαφάνιση του Παραρτήματος Α΄ της Σύμβασης το οποίο είναι το μοναδικό σχεδιάγραμμα όπου καταγράφει και αποτυπώνει τη Χερσαία Λιμενική Ζώνη του ΟΛΠ. Το σχεδιάγραμμα χαρακτηρίζεται ως ουσιώδες και αναπόσπαστο και φέρει τις υπογραφές των Συμβαλλομένων.

Τρίτη και φαρμακερή, η εμφάνιση δύο ψευδεπίγραφων τοπογραφικών τα οποία έρχονται να καλύψουν το κενό του εξαφανισθέντος παραρτήματος Α΄ και παρουσιάζουν τον ΟΛΠ ως απαλλοτριωτή τεράστιων εκτάσεων που χρησιμοποιούσε ως τότε, χωρίς ωστόσο να έχει υπάρξει ποτέ καμία απαλλοτρίωση σε Σαλαμίνα και Ψυττάλεια.

Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι τα τοπογραφικά έχουν μεταγενέστερες ημερομηνίες και αναφέρουν ότι συνοδεύουν τη Σύμβαση, ενώ δεν αναφέρονται πουθενά σε αυτή και έρχονται σε πλήρη αντίθεσή με το περιεχόμενό της.

Το αδιανόητο και συνάμα τραγικό είναι ότι ένα τοπογραφικό φέρει και υπογραφές των συμβαλλομένων.

Κατάφεραν με αυτό τον τρόπο να εξαπατήσουν φορείς και Υπουργεία, να εισπράττουν μισθώματα, να υπογράφουν συμβάσεις, να εγκρίνουν λιμενικά έργα και να σχεδιάζουν επενδύσεις σε περιοχές με μηδενική δικαιοδοσία.

Η δημιουργική απάτη συνεχίστηκε μέχρι το 2015 όταν αποκαλύφθηκε από την Διαπαραταξιακή Επιτροπή της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής με αποτέλεσμα να ματαιωθεί η σχεδιαζόμενη παραχώρηση 720 δήθεν απαλλοτριωμένων στρεμμάτων στην Cosco.

Και πάλι όμως το “χούι” δεν κόπηκε, επιχειρήθηκε νέα λαθροχειρία, στη νέα Σύμβαση του 2016.

Η λαθροχειρία εντοπίζεται στο Παράρτημα 3.1 όπου, ενώ ο ΟΛΠ περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στη Λιμενική Ζώνη του 2002, στη συνέχεια μπαίνουν από το παράθυρο νέες εκτάσεις οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με τη συγκεκριμένη Λιμενική Ζώνη.

Αναφέρει το Παράρτημα 3.1:

Η Χερσαία Λιμενική Ζώνη έχει παραχωρηθεί στον ΟΛΠ με την από 13-02-2002 Σύμβαση Παραχώρησης μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της ΟΛΠ Α.Ε., η οποία έχει κυρωθεί με τον Νόμο 3654/03-04-2002.

Ο περιορισμός αυτός δεν μπορεί να παρακαμφθεί όσες λαθροχειρίες και ταχυδακτυλουργίες αν επιχειρήσει ο ΟΛΠ και είναι υποχρεωμένος να εμφανίσει το Παράρτημα Α΄ της Σύμβασης του 2002 και να αποδείξει τη δικαιοδοσία του σε Σαλαμίνα και Ψυττάλεια, η οποία δεν τεκμηριώνεται πουθενά.

- Αυτός είναι και ο λόγος που αρνείται πεισματικά να απαντήσει στα ερωτήματα του Δήμου μας σχετικά με το “πόθεν έσχες” του.

- Αυτός είναι και ο λόγος που αποποιήθηκε μετά μεγίστης ευκολίας τα 820 δήθεν απαλλοτριωμένα στρέμματα της Κυνόσουρας.

- Αυτός είναι και ο λόγος που η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου αρνείται να επιβεβαιώσει τη δικαιοδοσία του στη Σαλαμίνα από 13-2-2002 και εντεύθεν.

- Αυτός είναι και ο λόγος που απέφυγε να εγκαταστήσει ναυπηγεία στην Ψυττάλεια, μετά από εξώδικο που του κοινοποιήσαμε.

- Αυτός είναι και ο λόγος που αρμόδιος αντιδήμαρχος ισχυρίζεται ότι ο ΟΛΠ δεν έχει δικαιώματα στους αρχαιολογικούς χώρους της Σαλαμίνας.

- Αυτός είναι και ο λόγος που δύο Δημοτικοί Σύμβουλοι και ο γράφων έκαναν μήνυση στον ΟΛΠ για παράνομη κατοχή και χρήση εκτάσεων που δεν του ανήκουν.

- Αυτός είναι και ο λόγος που το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου επικύρωσε προγενέστερη απόφαση του Εφετείου Πειραιά όπου “ο χώρος της ναυπηγοεπισκευαστικής βάσεως της Κυνόσουρας και ο έμπροσθεν αυτής αιγιαλός δεν περιλαμβάνεται στην Λιμενική Ζώνη Πειραιώς και ουδέποτε περιήλθαν κατά χρήση και εκμετάλλευση στον ΟΛΠ.”

Σήμερα, γιγάντια ερωτήματα πλανώνται πάνω από τη Σαλαμίνα.

- Γιατί το Υπουργείο Πολιτισμού ενεργεί ως εκπρόσωπος της Cosco και όχι ως θεματοφύλακας της νομιμότητας και του Πολιτισμού?

- Γιατί ο Δήμαρχος Σαλαμίνας συνηγορεί στην παράδοση αρχαιολογικών χώρων ύψιστης σημασίας στις αδηφάγες ορέξεις των ΟΛΠ - Cosco?

- Γιατί ο Δήμος Σαλαμίνας δεν εγκαλεί τον ΟΛΠ για τη μεγάλη απάτη?