
Του
συνέστησα “σιωπή” , αλλά δυστυχώς επανέρχεται,
σαν τον «δολοφόνο που ξαναγυρίζει πάντα
στο τόπο του εγκλήματος», με βαρύτατους χαρακτηρισμούς και ύβρεις στο πρόσωπό μου, ίδιον της ελαφρότητας του χαρακτήρα του.
Τον καταδιώκουν φαίνεται οι Ερινύες του οικονομικού
εγκλήματος που αποπειράθηκε να
διαπράξει σε βάρος του Δήμου και των συνδημοτών μας, κατά συρροή.
Ατυχώς γι΄αυτόν κι ευτυχώς για τους συνδημότες μας, βρήκε μπροστά του 17 ακέραιους δικαστές του
Ελεγκτικού Συνεδρίου που εν σώματι πέταξαν
στα “σκουπίδια” ολόκληρη τη Συμπληρωματική του Σύμβαση, κι έτσι την γλύτωσαν οι συνδημότες
μας που θα καλούνταν να πληρώσουν “χρυσή”
την επέκταση του δικτύου, μόνο και μόνο γιατί έπρεπε να φουσκώσουν οι
τσέπες των εργολάβων.
Το Ανώτατο αυτό Δικαστήριο, του οποίου μέλημα είναι η προστασία του δημόσιου
χρήματος από δόλιες και αδιαφανείς οικονομικές δραστηριότητες της
εξουσίας, δεν έκανε αποδεκτή ούτε 1 από τις 7 εργασίες της
Σύμβασης, γιατί όλες “μύριζαν”.