Το επώδυνο δάγκωμα του βασιλικού κάβουρα

Άρθρο του φίλου blogger Βαγγέλη Σπανού

Αντιπρόσωποι  από 200 χώρες θα συγκεντρωθούν στην Πολωνία, όπου αύριο Δευτέρα 3/12 αρχίζει η Σύνοδος για το Κλίμα στο Κατοβίτσε, με το BBC να επισημαίνει ότι ο στόχος της συγκράτησης της ανόδου της θερμοκρασίας κάτω από τους 2 βαθμούς είναι ήδη παρωχημένος, καθώς οι επιστήμονες μιλούν τώρα για 1,5 βαθμό.

Ο κόσμος είναι ήδη θερμότερος κατά 1 βαθμό σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή και οι δέκα πρώτοι μήνες του 2018 ήταν κατά 0,98 βαθμούς πιο ζεστοί από την περίοδο 1850-1900.

Τα 20 θερμότερα έτη ήταν μεταξύ των τελευταίων 22, με την τετραετία 2015-2018 να είναι στην κορυφή και αν αυτή η τάση συνεχιστεί η θερμοκρασία θα αυξηθεί κατά 3-5 βαθμούς ως το 2100.

Ακόμα και μία αύξηση 1 βαθμού, όμως, είναι ικανή να προκαλέσει καταστροφικές αλλαγές. Ειδικότερα, το 2018 σημειώθηκαν διαδοχικά κύματα καύσωνα στην Ευρώπη, την Ασία, τη Βόρεια Αμερική και τη βόρεια Αφρική, εξαιτίας συστημάτων υψηλών πιέσεων.

Ακόμα και αν τα κράτη τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους με βάση τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα το 2015, ο κόσμος θα είναι θερμότερος κατά 3 βαθμούς μέχρι το τέλος του αιώνα, με τους επιστήμονες να έχουν θέσει πλέον ως στόχο τον 1,5 βαθμό, αναθεωρώντας τον προηγούμενο για 2 βαθμούς.

Οι χώρες που εκπέμπουν τα περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου είναι η Κίνα και οι ΗΠΑ, που βρίσκονται στην κορυφή μίας λίστας 10 χωρών στις οποίες αναλογεί το 60% των παγκόσμιων ρύπων. 

Το 95% των πόλεων που αντιμετωπίζουν κινδύνους εξαιτίας του κλίματος είναι στην Αφρική και την Ασία και αυτό αφορά κυρίως τις μεγαλουπόλεις που αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς, όπως το Λάγος στη Νιγηρία και η Κινσάσα στο Κονγκό.

Συνολικά 84 από 100 τέτοιες μεγαλουπόλεις απειλούνται από την κλιματική αλλαγή με ακραία καιρικά φαινόμενα.

Από την άλλη η έκταση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής έφτασε στο χαμηλότερο σημείο της το 2012 και ως το 2050 τα καλοκαίρια μπορεί να μην έχει καθόλου πάγο, αν δεν μειωθούν οι εκπομπές ρύπων.

Πέρα από τις κυβερνήσεις μπορεί να βοηθήσει στη μάχη με την κλιματική αλλαγή και ο καθένας από εμάς, αλλάζοντας lifestyle.

Συγκεκριμένα αγοράζοντας λιγότερο κρέας, γάλα, τυρί, βούτυρο, τρώγοντας περισσότερο τοπικό και εποχικό φαγητό και πετώντας λιγότερο στα σκουπίδια, οδηγώντας ηλεκτρικά αυτοκίνητα, αλλά και περπατώντας ή, κάνοντας ποδήλατο, παίρνοντας τρένα και λεωφορεία αντί για αεροπλάνα, κάνοντας τηλεδιασκέψεις αντί για επαγγελματικά ταξίδια, μονώνοντας τα σπίτια και ζητώντας λιγότερο άνθρακα σε κάθε καταναλωτικό προϊόν.

Γενικά το να καταναλώνουμε λιγότερο κρέας είναι ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για να προστατέψουμε το περιβάλλον, διότι οι βιομηχανίες κρέατος εκπέμπουν πολύ διοξείδιο του άνθρακα.

Επίσης τα βοοειδή που ανατρέφονται σε αποψιλωμένες από δάση περιοχές παράγουν 12 φορές περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου από άλλα που βόσκουν στο φυσικό τους περιβάλλον.

Αλλά ακόμα και είδη κρέατος με τη λιγότερη περιβαλλοντική επίδραση παράγουν περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου από ό,τι τα λαχανικά ή, τα δημητριακά.

Θα πρέπει, βέβαια, να ακολουθούνται και πρακτικές καλλιέργειας πιο φιλικές για το περιβάλλον.

Αλλά σιγά μην ενδιαφερθεί ο άνθρωπος για το περιβάλλον.

Το βλέπω, άλλωστε, κάθε μέρα στη θάλασσα, με τους ψαράδες και τους ψαροτουφεκάδες να αποδεκατίζουν τα αθώα πλάσματα της θάλασσας και τόσους άλλους να πετούν τα σκουπίδια τους στα κρυστάλλινα νερά της.

Και την Κυριακή ήταν 7-8 ψαράδες στην παραλία με τις ομπρέλες, τη μεγάλη αμμουδιά και την αγαπημένη μου ακτή.

Έχοντας στήσει συνολικά καμιά 25αριά καλάμια στη δαντελένια ακρογιαλιά.

Έπιασα κι εγώ έναν κάβουρα βασιλικό. Φυσικά τον άφησα ελεύθερο μετά τις φωτό.

Και αφού τον έδειξα και στον έναν ψαρά, λέγοντάς του ότι πάντα τα αφήνω τα καβούρια να ζήσουν και να αναπαραχθούν - ήταν και θηλυκό αυτό.

Αλλά εκεί που του έπλεκα το εγκώμιο με δάγκωσε το καβούρι το βασιλικό. Χαλάρωσα, βέβαια, το χέρι μου και με άφησε, αφού χαλάρωσε κι αυτό. Κάνοντάς μου απλά μία μικρή πληγή.

Αψηφώντας τον πόνο βούτηξα από την αγαπημένη μου ακτή.

Φτάνοντας μέχρι τη μεγάλη αμμουδιά και διώχνοντας ένα κοπάδι μουρμούρες μακριά από τις πετονιές και τα αγκίστρια, στα βαθιά.

Βαγγέλης Σπανός

2/12/2018