Δεν υπάρχει χειμώνας, μόνο χειμωνιάτικα διαλείμματα σε ένα ατελείωτο καλοκαίρι

του φίλου αναγνώστη μας Βαγγέλη Σπανού

Tο προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ υποχώρησε για μία ακόμα φορά το 2017 σε σχέση με το 2014, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί από την επιδημία γρίπης του 1918, όπως επισημαίνει η Le Monde. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα νέα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν την Πέμπτη 29 Νοεμβρίου το προσδόκιμο ζωής για τους άνδρες ήταν 76,1 έτη και για τις γυναίκες 81,1 χρόνια, δηλαδή, ο μέσος όρος ήταν 78,6 χρόνια, έναντι 78,9 το 2014. Ένας από τους λόγους της πτώσης ήταν τα ναρκωτικά, που παρεμπιπτόντως, αποτελούν μεγάλο πρόβλημα και στον Καναδά ενώ στις ΗΠΑ 70 χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν το 2017 από υπερβολική δόση, 10% περισσότεροι από ό,τι το 2016.

Οι θάνατοι πλησιάζουν εκείνους της επιδημίας του AIDS, όταν ήταν στο απόγειό της. Η διαφορά είναι ότι οι θάνατοι λόγω AIDS μειώθηκαν γρήγορα, ενώ από τα ναρκωτικά παραμένουν σταθεροί. 

Από τις 35 χώρες του ΟΟΣΑ, μόνο στην Ισλανδία μειώθηκε επίσης το προσδόκιμο ζωής, ενώ στις υπόλοιπες αυξήθηκε ή, παρέμεινε σταθερό. Οι αυτοκτονίες παρουσίασαν επίσης αύξηση στις ΗΠΑ το 2017.  Όσον αφορά τα ναρκωτικά, υπάρχουν δύο κατηγορίες, τα μη οπιούχα, όπως η κοκαϊνη, η μεθαμφεταμίνη κ.λ.π., τα οποία ευθύνονται για 27 χιλιάδες θανάτους, αλλά η αύξηση οφείλεται κυρίως στα οπιούχα, την ηρωίνη, τη μορφίνη και τα ημισυνθετικά οπιούχα. Αλλά η πλειοψηφία των θανάτων οφείλεται σε μία νέα γενιά ναρκωτικών, όπως η φεντανόλη, που είναι δέκα φορές πιο ισχυρή από την ηρωίνη

και ένα λάθος στη δοσολογία, μπορεί να αποβεί μοιραίο.

Οι θάνατοι από συνθετικά οπιούχα, τα οποία σκότωσαν τον Πρινς και χρησιμοποιήθηκαν στην εκτέλεση ενός βαρυποινίτη στη Νεμπράσκα, ήταν 45%  περισσότεροι το 2017 σε σχέση με το 2016, ενώ είχαν διπλασιαστεί το 2016 σε σύγκριση με το 2015. Τα πρώτα στοιχεία για το 2018 δείχνουν ότι η κρίση βρίσκεται στο αποκορύφωμά της, αλλά επειδή αφορούν μόνο το πρώτο τρίμηνο του έτους είναι νωρίς για να βγουν συμπεράσματα. 

Οι θάνατοι δεν είναι επίσης κατανεμημένοι ομοιόμορφα σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ, όπου πλήττονται κυρίως η βορειοανατολική χώρα, το Οχάιο, η Πενσυλβάνια (πρώην βιομηχανικές περιοχές), αλλά και η δυτική Βιρτζίνια με 58 θανάτους ανά 100 χιλιάδες κατοίκους, έναντι 22 που είναι ο εθνικός μέσος όρος.

https://www.lemonde.fr/international/article/2018/11/29/l-esperance-de-vie-a-encore-baisse-en-2017-aux-etats-unis_5390173_3210.html

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήρθε και η πιο παγωμένη (για Νοέμβριο) βουτιά. Παρά το γεγονός ότι κατέβηκα ζεστός μετά τη βόλτα με τα σκυλιά στη δαντελένια ακρογιαλιά. Ο βοριάς ήταν σαρωτικός, κι έτσι η αίσθηση του κρύου ήταν έντονη, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν παγώσει ακόμα η ατμόσφαιρα και τα νερά.

Κατά διαστήματα πετούσαν 2-3 γλάροι πάνω από μία ανταριασμένη θάλασσα σπάζοντας τη μονοτονία από έναν γκρίζο ουρανό. Ως συνήθως με τέτοιες συνθήκες, βγήκαν θαμπές και ξεθωριασμένες οι υποβρύχιες λήψεις. Πάλι καλά που έχω και τα γατάκια και τα σκυλάκια τελικά. Αλλά ένα χειμωνιάτικο διάλειμμα είναι. Το καλοκαιράκι θα επανέλθει το ΣΚ, όπως έγραψα - για γούρι κυρίως - στον πίνακα ανακοινώσεων, που μας ενημέρωσε ότι το καλοριφέρ άνοιξε, με την ευχή "καλό χειμώνα".

"Δεν υπάρχει, όμως, χειμώνας, μόνο χειμωνιάτικα διαλείμματα σε ένα ατέλειωτο καλοκαίρι". Έγραψα και αυτό για γούρι, για να ξορκίσω την ιστορία που επαναλαμβάνεται, καθώς και το 2016 (τη μοναδική χρονιά που δεν είχα γράψει τίποτα) είχε κάνει πολύ κρύο στις 30 Νοέμβρη και ακολούθησε βαρύς χειμώνας με ψυχρή εισβολή σχεδόν κάθε Πέμπτη και Παρασκευή (29-30 Δεκέμβρη η χειρότερη). Όπως και τώρα, δηλαδή. Kαι αυτές οι συνθήκες μας δείχνουν πόσο ευάλωτος είναι ο άνθρωπος απέναντι στα καιρικά φαινόμενα.

Like a candle in the wind, που λέει και το τραγούδι.

Βαγγέλης Σπανός