Ο,τι σκατά και το φτυάρι – Του Μιχάλη Χάνδακα

αναδημοσίευση από την “Εν  Πειραιεί”

Εχει υπερβεί τα όρια της αυτογελοιοποίησης η επιχείρηση διάσωσης του Βαγγέλη Βενιζέλου από Μέγαρο Μαξίμου και Συγγρού.

Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες την τιτάνια προσπάθεια των Νεοδημοκρατών σε κεντρικά δελτία ειδήσεων και μη, να αναλαμβάνουν δράση με εντολή Σαμαρά, για να βγάλουν λάδι τον συνένοχο-συγκατηγορούμενο των Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου.

Αλλά ό,τι σκατά και το φτυάρι.

Για να περισώσει τον «παρτενέρ» του στο τανγκό της συμφοράς για την πατρίδα μας, ο Σαμαράς, έχει ξαμολήσει τους βουλευτές του, ως άλλες μαριονέττες, σε κανάλια, ραδιόφωνα και εφημερίδες για να αναπτύξουν την υπερασπιστική τους γραμμή υπέρ ενός πολιτικού που μέχρι πρότινος επέκριναν με τους πιο σκληρούς χαρακτηρισμούς.

Τώρα αυτοί είναι οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του αποδεικνύοντας ότι μιλούν και πράττουν ανάλογα με τη… φορά του ανέμου ενώ κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για αποσταθεροποίηση της χώρας, όταν εκείνοι εκτελούν κατά γράμμα το σχέδιο υποταγής της στις ξένες δυνάμεις.

Αλλά ό,τι σκατά και το φτυάρι.

Τώρα που ο Βενιζέλος θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της τρικομματικής κυβέρνησης προκειμένου να εξαντλήσει την τετραετία της και να το παίξει πρωθυπουργός για άλλα τρία χρονάκια ο Σαμαράς, πρέπει παντοιοτρόπως να εξαιρεθεί από το βαρύ κατηγορητήριο. Διαφορετικά η σαθρή και προδοτική συγκυβέρνηση θα καταρρεύσει μεμιάς σαν πύργος από τραπουλόχαρτα και για να αποφευχθεί αυτό το ενδεχόμενο μέχρι και φωτοστέφανο θα του φορέσουν.

Σε ποιον; Σε έναν πολιτικό απατεώνα που αγγίζει τα όρια του κοινού απατεώνα.

Του συντάκτη του νόμου περί ευθύνης υπουργών, δηλαδή, περί ατιμωρησίας των υπουργών – αρπακτικών – λαμόγιων. Ενας νόμος που δεν έχει πειραχτεί από καμία κυβέρνηση.

Γιατί… ό,τι σκατά και το φτυάρι!

Και τι τον νοιάζει τον λαό αν «πέσει» η κυβέρνησή τους; Όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός υψώνει τείχος προστασίας για να μείνει στο απυρόβλητο ο κος Βενιζέλος, από μια ιστορία που βρωμάει από μίλια μακριά για το τι παίχτηκε εν γνώσει και του ιδίου, αντιλαμβάνεται κανείς ότι όλοι τους, είναι της ίδιας συνομοταξίας.

Αλλα υπόσχονται προεκλογικά, άλλα κάνουν μετεκλογικά και μοναδική τους έγνοια είναι πώς θα κουκουλώσουν τις πομπές τους και θα συγκαλύψουν τα σκάνδαλά τους.

Τι Βενιζέλος, τι Σαμαράς!

Ο,τι σκατά και το φτυάρι, όπως έλεγε και η Μανιάτισσα η γιαγιά μου.