ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

"Αξιον εστί το χώμα

που ανεβάζει μια οσμή κεραυνού, σαν από θειάφι.

Του βουνού ο πυθμένας, όπου θάλλουν οι νεκροί

άνθη του αύριο.

ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ Τ΄ ΑΓΑΛΜΑΤΑ",

έγραψε ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης.

"Ανάμεσα σε τόσες νύχτες, τόσους βράχους, τόσους σκοτωμένους -είπε-

Εσύ επανάσταση, μας άνοιξες φαρδιές λεωφόρους για μια πανανθρώπινη συνάντηση.

Τις νύχτες αφουγκραζόμαστε τα βήματά σας.

Ακούμε τα βήματά σας.

Έρχονται, πλησιάζουν.

Αν τίποτε άλλο δεν κερδίσουμε -είπε-

Μάθαμε τουλάχιστο, πώς αύριο, θα συναντηθούμε".

Αυτό έγραψε ο μεγάλος μας ποιητής, Γιάννης Ρίτσος.

Έτσι λοιπόν σήμερα συναντιόμαστε εδώ στη Φλώρινα, όπου, από τις 11 έως τις 13 Φλεβάρη του 1949, γράφτηκε μια από τις πιο ηρωικές σελίδες της τρίχρονης εποποιίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ απευθύνει θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό σε όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες του ΔΣΕ, τους συγγενείς και τους απογόνους των μαχητών που έπεσαν, τραυματίστηκαν ή πήραν μέρος σε αυτή ή άλλες μάχες, που βρίσκονται σήμερα μαζί μας σε αυτή τη μεγάλη εκδήλωση τιμής και μνήμης, αλλά και σε όσους και όσες λόγω προβλημάτων υγείας και άλλων δεν μπόρεσαν να βρίσκονται σήμερα εδώ σε αυτόν τον τιμημένο τόπο.

Αποτελεί χρέος και καθήκον μας να αναδείξουμε την αιματοποτισμένη προσφορά του λαϊκού ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στην σκληρή, άνιση, αλλά δίκαιη πάλη του.

Η μάχη της Φλώρινας ήταν μια από τις πιο δύσκολες και πολύνεκρες μάχες που έδωσε ο ΔΣΕ.

Ο αστικός στρατός είχε έγκαιρα αντιληφθεί τις προθέσεις του ΔΣΕ από τη συγκέντρωση μεγάλων δυνάμεών του στην περιοχή και τις εντατικές ασκήσεις του με πραγματικά πυρά.

Το γεγονός ότι ο αστικός στρατός ήταν προετοιμασμένος γι' αυτή τη μάχη και έχοντας το συσχετισμό δύναμης υπέρ του, έκανε εξαρχής αυτή την πολεμική σύγκρουση άνιση σε βάρος του ΔΣΕ, εφόσον ο ΔΣΕ είχε χάσει το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση από το ξεκίνημά της.

Όμως οι μαχητές και οι μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας πολέμησαν και σε αυτή τη μάχη με άφθαστο ηρωισμό και αυτοθυσία, έχοντας συναίσθηση του καθήκοντος και της αποστολής τους. Όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις επιχείρησαν μέσα σε αφάνταστα δύσκολες συνθήκες, με κύριο όπλο την αλύγιστη θέληση και την αφοσίωση στο δίκιο του αγώνα τους, με τη γενναιότητα τους να ανατρέψουν τον άνισο συσχετισμό δύναμης και να κάνουν κατορθωτό το ακατόρθωτο.

Και στη μάχη της Φλώρινας, παρά την ήττα και τις πολύ μεγάλες απώλειες (πάνω από 800 ήταν οι νεκροί και πάνω από 1.000 οι τραυματίες), αναδείχθηκε περίτρανα η ηθική, πολιτική ανωτερότητα και το ακατάβλητο σθένος του ΔΣΕ.

Μετά το τέλος των επιχειρήσεων, ο αστικός στρατός διέπραξε ένα μεγάλο ανοσιούργημα. Μάζεψε τους νεκρούς μαχητές του ΔΣΕ μαζί με πολλούς τραυματίες και όλους μαζί, ζωντανούς και νεκρούς, τους παράχωσε με μπουλντόζες σε ένα λάκκο που άνοιξε σε χωράφι στη νοτιοανατολική πλευρά της πόλης, στην περιοχή Άγιος Γεώργιος, ακριβώς δηλαδή στο χώρο που βρισκόμαστε σήμερα.

Αυτό το χωράφι αγόρασε το ΚΚΕ το 2009 για να γίνει το μνημείο των ηρωικών και τιμημένων νεκρών της Φλώρινας, το οποίο εγκαινιάζουμε σήμερα.

Το μνημείο είναι έργο του σπουδαίου καλλιτέχνη Μέμου Μακρή του οποίου τα δικαιώματα παραχώρησε η κόρη του Κλειώ Μάκρη. Η κατασκευή και τοποθέτηση του έγινε με την καθοριστική συμβολή συντρόφων και φίλων του ΚΚΕ από την Ουγγαρία.

Σημαντική ήταν η οικονομική συμβολή της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ και πολλών αγωνιστών του ΔΣΕ, των απογόνων τους, καθώς και φίλων του Κόμματος, για την εξασφάλιση του χώρου τη διαμόρφωσή του και την ανέγερση του μνημείου που αναδεικνύει τη μεγάλη θυσία των τιμημένων νεκρών μας.

Τους ευχαριστούμε θερμά όλους και όλες.

Φίλοι και φίλες

Συναγωνιστές και συναγωνίστριες

Μπροστά στο γιορτασμό των 100 χρόνων του Κόμματος μας η ανάδειξη του αγώνα του ΔΣΕ έχει τεράστια σημασία. Τιμάμε τον ΔΣΕ, την προσφορά του και εμπνεόμαστε από τον τιτάνιο αγώνα του.

Μελετάμε, διδασκόμαστε, συνεχίζουμε. Αυτή είναι η καλύτερη και μεγαλύτερη τιμή για τους χιλιάδες μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ που «έπεσαν σε άνιση μάχη κι αγώνα».

Και η σημερινή εκδήλωση προσφέρεται για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.

Αυτή η χρονιά κατά την οποία συμπληρώνονται 70 χρόνια από την ίδρυση του ΔΣΕ, θα γίνουν πολλές εκδηλώσεις και συζητήσεις, ξεκινώντας από τη σημερινή μας εκδήλωση.

Ο αγώνας του ΔΣΕ ήταν πέρα για πέρα δίκαιος.

Αποτέλεσε τη μαζική λαϊκή ένοπλη απάντηση στην αδίστακτη επιχείρηση της αστικής τάξης να υποδουλώσει ή να εξοντώσει το μεγάλο ΕΑΜικό κίνημα, προκειμένου να στερεώσει την αντιλαϊκή της εξουσία. Για να το πετύχει, χρησιμοποίησε κυριολεκτικά όλα τα μέσα με κύριο όπλο τη δολοφονική βία και την ωμή μαζική τρομοκρατία έχοντας την καθοριστική στρατιωτική και οικονομική βοήθεια και στήριξη αρχικά από τον βρετανικό και στη συνέχεια από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944 και την απαράδεκτη «Συμφωνία της Βάρκιζας» που επέβαλε τον αφοπλισμό και τη διάλυση του απελευθερωτικού λαϊκού στρατού, του ΕΛΑΣ, σε βάρος του ΕΑΜικού κινήματος και του ΚΚΕ είχαν γίνει: 1.289 δολοφονίες, 6.671 τραυματισμοί, 31.632 βασανισμοί, 18.767 λεηλασίες και φυλακίσεις, 84.931 συλλήψεις, 509 απόπειρες φόνου, 265 βιασμοί γυναικών.

Το αμείλικτο δίλημμα για το Κόμμα και το κίνημα ήταν: υποταγή ή ένας νέος ξεσηκωμός. Επέλεξε, έστω με καθυστερήσεις, να βαδίσει το δρόμο της σύγκρουσης και όχι αυτόν της υποταγής και της ταπείνωσης.

Έτσι από τη μία αντιπαρατέθηκε η ένοπλη μαζική λαϊκή πάλη και από την άλλη η ένοπλη αστική κρατική βία που διεύθυναν κυβερνήσεις των αστικών κομμάτων, με τη στήριξη των ΗΠΑ και Μ. Βρετανίας που επιδίωκαν να διασφαλίσουν το βάρβαρο εκμεταλλευτικό τους σύστημα και να προσδέσουν τη χώρα σε ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.

Η πολεμική αναμέτρηση ήταν σκληρή και χρόνο με το χρόνο γινόταν όλο και πιο άνιση σε βάρος των ταξικών - λαϊκών δυνάμεων. Το «δόγμα Τρούμαν» και το «σχέδιο Μάρσαλ» συντέλεσαν αποφασιστικά στη νίκη της αστικής τάξης.

Οι αμερικάνικες βόμβες Ναπάλμ πρωτοχρησιμοποιήθηκαν και δοκιμάστηκαν κατά των μαχητών του ΔΣΕ.

Ο ΔΣΕ μπορεί να ηττήθηκε στρατιωτικά όμως παρά τις θηριωδίες, τη μισαλλοδοξία και το αντικομμουνιστικό μένος του μετεμφυλιακού αστικού κράτους που εκδηλώθηκε με την άγρια τρομοκρατία των εκτελέσεων, των μαζικών διώξεων, των φυλακών και των εξοριών, δεν κατόρθωσαν να σβήσουν το μεγαλείο της πάλης του, την ηθική και πολιτική του ανωτερότητα και υπεροχή του.

Γι’ αυτό και οι μηχανισμοί της αστικής εξουσίας δε σταμάτησαν ποτέ να διαστρεβλώνουν και να συκοφαντούν τον αγώνα του ΔΣΕ και το ΚΚΕ. Τη δική του συμβολή σε αυτήν την επιχείρηση είχε και έχει και ο οπορτουνισμός που χαρακτηρίζει ως μάταιες τις θυσίες και ως τυχοδιωκτισμό την ένοπλη λαϊκή πάλη.

Κανένας αγώνας του εργατικού - λαϊκού κινήματος και των κομμουνιστών δεν πήγε χαμένος και καμιά θυσία δεν είναι μάταιη. Αυτό διδάσκει η ιστορία των λαών και του επαναστατικού κινήματος. Μέσα από τις μικρές και μεγάλες νίκες, τις οδυνηρές ήττες και τα προσωρινά πισωγυρίσματα, το επαναστατικό κίνημα της εργατικής τάξης διδάσκεται, ανασυντάσσεται και προχωρά, γίνεται πιο ικανό και ισχυρό στην πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού και με περισσότερη ορμή εφορμά για τη νίκη των λαών, το σοσιαλισμό.

Ο αγώνας του ΔΣΕ τίμησε τους προηγούμενους αγώνες του λαϊκού κινήματος και κυρίως ενέπνευσε τους αγώνες των επόμενων γενιών. Συνεχίζει και να εμπνέει και να διδάσκει.

Τιμούμε τους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, άντρες και γυναίκες, τους απλούς μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ. Όλες και όλους, νεολαίους στη μεγάλη πλειοψηφία τους, που πολέμησαν ηρωικά, στο Γράμμο και στο Βίτσι, στα Άγραφα και στο Πήλιο, στη Ρούμελη και στην Πελοπόννησο, στα νησιά, παντού όπου «βρόντηξε ο Όλυμπος και πάλι». Αντιπαρατέθηκαν με τις κατά πολύ υπέρτερες δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού, της Εθνοφυλακής, της Αστυνομίας και των ΜΑΥδων.

Τιμούμε όλους αυτούς, που, σε αφάνταστα δύσκολες συνθήκες, συνέχισαν την παράνομη δράση για την ενίσχυση του ΔΣΕ. Όλους όσοι στα Μακρονήσια και στο εκτελεστικό απόσπασμα κράτησαν ψηλά τη σημαία του ΚΚΕ.

Τιμάμε ιδιαίτερα τις νέες κοπέλες αγωνίστριες του ΔΣΕ, απλές χωριατοπούλες, που ένιωσαν στον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο τη δικαίωση της ύπαρξής τους, το αληθινό νόημα της ζωής, αλλά και γνώρισαν στον πολιτικό αγώνα το πλαίσιο για την κατάκτηση της ισοτιμίας και της χειραφέτησης των γυναικών.

Όλες και όλους αυτούς δεν τους παραδίδουμε στη λήθη, στη διαστρέβλωση και στη συκοφάντηση της πάλης και των θυσιών τους.

Κρατάμε στα χέρια μας γερά και σηκώνουμε ψηλά τη σημαία με τα πιο μεγάλα και πανανθρώπινα ιδανικά για τα οποία έπεσαν. Για να βάλουμε τέλος στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στους πολέμους, την φτώχεια. Για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Φίλες και φίλοι

Οι δύο εντελώς αντίθετοι και εχθρικοί κόσμοι που αναμετρήθηκαν τότε, παραμένουν το ίδιο εχθρικοί και ασυμφιλίωτοι και σήμερα.

Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, οι νέοι και οι νέες υποφέρουν από την επίθεση διαρκείας σε βάρος των πιο βασικών δικαιωμάτων τους προκειμένου να εξασφαλιστεί η υψηλή κερδοφορία των μονοπωλίων.

Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει την αντιλαϊκή πολιτική από εκεί που σταμάτησαν οι κυβερνήσεις των ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Με τη στήριξη του εγχώριου κεφαλαίου και της ΕΕ επιχειρεί να ολοκληρώσει την βρώμικη δουλειά σε βάρος του λαού μας.

Οι υποσχέσεις που είχε δώσει στο λαό αποδείχτηκαν ψεύτικες ενώ τα ιδεολογήματα, «ότι υπάρχει πολιτική που αυξάνει τα κέρδη των καπιταλιστών και βελτιώνει τη ζωή των εργαζομένων», «ότι η ΕΕ αλλάζει» και άλλα μεγάλα λόγια αποδείχθηκαν παγίδες εγκλωβισμού της λαϊκής ριζοσπαστικοποίησης και αγανάκτησης.

Το καπιταλιστικό σύστημα και το κράτος του, μόνο συμφορές φέρνουν στο λαό, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στην κυβέρνηση. Είναι ιστορικά ξεπερασμένο πλέον, εμποδίζει την κοινωνική πρόοδο, γεννά μόνο φτώχεια, ανεργία, οικονομικές κρίσεις και πολέμους.

Ο μόνος δρόμος για να βάλει ο λαός τέλος στη φτώχεια, στην ανεργία και να εξασφαλίσει τη δική του ευημερία, την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα, είναι αυτός της Λαϊκής Συμμαχίας για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και της αποδέσμευσης της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς με εργατική – λαϊκή εξουσία.

Και αυτός ο δρόμος μπορεί να ανοίξει με ΚΚΕ ισχυρό και χειραφετημένο λαό που γνωρίζει την Ιστορία του που διδάσκεται και εμπνέεται από αυτή.

Κάθε εργάτης και εργάτρια που είναι θύμα της ανελέητης εκμετάλλευσης, κάθε νέα και νέος που αρχίζει τη ζωή μέσα στη ζούγκλα όπου κυριαρχεί το άδικο του ισχυρού, είναι σε θέση να αντιληφθεί την αιτία και το στόχο αυτής της ιδεολογικής επίθεσης.

Οι εκμεταλλευτές, οι παρατρεχάμενοι, οι πολεμοκάπηλοι και οι ενώσεις τους κτυπούν γενικά την ιδεολογία της ταξικής πάλης, επειδή ακριβώς ανησυχούν για το μέλλον της ταξικής κυριαρχίας τους.

Φοβούνται την εργατική τάξη, τη φτωχή αγροτιά, τους βιοπαλαιστές αυτοαπασχολούμενους. Παίρνουν προληπτικά μέτρα, ώστε να μην μπορέσει η εργατική τάξη να συνειδητοποιήσει την κοινωνική θέση και την ιστορική αποστολή της.

Ο φόβος τους για το μέλλον είναι που στρέφει την ιδεολογική τους επίθεση κυρίως κατά της νεολαίας. Θέλουν να εντάξουν στους σχεδιασμούς τους τη ζωντάνια και τη δημιουργικότητα, τις αγωνιστικές διαθέσεις της.

Δε θα το πετύχουν! Οι κοινωνικές αντιθέσεις δε χωράνε στα ιδεολογήματα της λεγόμενης δήθεν εθνικής ομοψυχίας και της υποτιθέμενης κατάργησης των διαχωριστικών γραμμών, που προπαγανδίζουν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και η αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ, με τη συγχορδία των πρόθυμων υπηρετών του συστήματος.

Όπως αποδείχνει η ιστορία, την ανθρωπότητα έφεραν μπροστά οι μεγάλες αστικές επαναστάσεις, όπως η Γαλλική επανάσταση του 1789, οι προλεταριακές επαναστάσεις, με πρώτη απ' όλες τη μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση στη Ρωσία.

Μπροστά έφεραν τον κόσμο η καθοριστική συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης στη συντριβή του φασιστικού ιμπεριαλισμού κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, η πάλη των λαών της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής, της Μέσης Ανατολής, της Κούβας και της Παλαιστίνης.

Είμαστε αλληλέγγυοι σε κάθε αγωνιζόμενο λαό που διεκδικεί το δίκιο του. Παλεύουμε να δυναμώσει ο μαζικός πολιτικός αγώνας στην Ελλάδα.

Γνωρίζουμε ότι ο δρόμος είναι δύσβατος, όπως και ότι τα πιο δύσκολα βρίσκονται μπροστά. Αλλά έχουμε βαθιά πίστη στην εργατική τάξη, στις ριζοσπαστικές λαϊκές δυνάμεις.

Η πολιτική του ΚΚΕ μπορεί να συνεγείρει πολλές νέες χιλιάδες εργατών, ανέργων, συνταξιούχων, νεολαίων, γυναικών, μικρομεσαίων αγροτών και αυτοαπασχολούμενων, ΕΒΕ, διανοουμένων.

Ο συσχετισμός δυνάμεων θα αλλάξει. Το ζητούμενο είναι να γίνει αυτό το γρηγορότερο. Να αρχίσει τώρα και να εκφραστεί παντού.

Στην καθημερινή πάλη, μέσα στο κίνημα, στα εργατικά συνδικάτα, στους αγροτικούς συλλόγους, στους συλλόγους των ΕΒΕ, στα σχολεία, στα Ανώτατα Ιδρύματα, στις τοπικές εκλογές, στις εκλογές για το Κοινοβούλιο, όποτε κι αν γίνουν.

Να εκφραστεί αυτό με αποδυνάμωση όλων των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων, των μνημονίων τους, των αντιλαϊκών νόμων και των ιμπεριαλιστικών λυκοσυμμαχιών τους.

Να κάνουμε όσο γίνεται πιο ισχυρό το ΚΚΕ, να το φτάσουμε ψηλά, με ιδεολογική πολιτική και οργανωτική δύναμη, ικανή να προχωρήσει μια μεγάλη συσπείρωση δυνάμεων, με ενίσχυση των προϋποθέσεων για τη δημιουργία μια νέας μεγάλης Κοινωνικής Αντικαπιταλιστικής Αντιμονοπωλιακής Συμμαχίας για την εργατική - λαϊκή εξουσία.

Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για το λαό. Οι εκπρόσωποι της σοσιαλδημοκρατίας και του πολιτικού τυχοδιωκτισμού, που διατυμπανίζουν ως εναλλακτική λύση την ανάγκη για ένα άλλο «ευρωπαϊκό μοντέλο», εξαπατούν τους εργαζόμενους.

Γνωρίσαμε τον «μέσο δρόμο» με τέτοιες κυβερνήσεις στο παρελθόν και στις μέρες μας, και στην Ιταλία, και την Γαλλία, την Ισπανία, την Κύπρο, την Πορτογαλία, σήμερα στην Ελλάδα, σε άλλες χώρες στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Παντού διάψευση ελπίδων και προσδοκιών, παντού μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, απογοήτευση για το λαό, οπισθοχώρηση και διάλυση του εργατικού λαϊκού κινήματος.

Ο δήθεν ρεαλιστικός «μέσος δρόμος» είναι ο δρόμος του κεφαλαίου, ο δρόμος της ήττας των λαών, ο δρόμος της διαπόμπευσης των ιδανικών και των οραμάτων τους.

Κάποιοι, απολογητές του συστήματος και του μίσους των νικητών, που ξορκίζουν τον εμφύλιο πόλεμο ως κατάρα, το κάνουν με σκοπό να δικαιολογήσουν την βαρβαρότητα του καπιταλισμού που οργανώνει και διεξάγει τον καθημερινό εμφύλιο πόλεμο κατά της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.

Έχουν σα μοναδικό σκοπό τους να καταδικάσουν το νόμιμο δικαίωμα των λαών να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους με όλες τις μορφές πάλης που διαθέτουν και πάνω απ΄ όλα το δικαίωμα και τον αγώνα για μια καλύτερη ζωή, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Έχουμε πλήρη επίγνωση ότι την ιστορία πρέπει να την κοιτάζεις κατάματα. Να την μελετάς με τα θετικά και τα αρνητικά της, με τα λάθη και τις αδυναμίες.

Η πείρα των ταξικών αγώνων, η πείρα ειδικά του αγώνα του ΔΣΕ είναι μεγάλη.

Ταξικό μίσος δεν υπάρχει ούτε πρέπει να υπάρχει για τα παιδιά της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, για το λαό, τους έλληνες και τις ελληνίδες που επιστρατεύθηκαν και πολέμησαν στον εμφύλιο, αδελφός εναντίον αδελφού, κάτω από τις τάξεις του αστικού στρατού.

Το ταξικό μίσος και οι διαχωριστικές γραμμές, δεν στρέφονται ενάντια στον εργαζόμενο λαό, είτε ψήφισαν «δεξιά» είτε «αριστερά», είτε νοιώθουν έτσι είτε αλλιώς.

Ταξικό μίσος υπάρχει και πρέπει να ισχυροποιείται απέναντι σε ένα σύστημα, μια τάξη, ένα κράτος, και τις ιμπεριαλιστικές πολεμοχαρείς λυκοσυμμαχίες τους που ματοκυλάνε τους λαούς.

Οι εργάτες, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα που ακολουθούν τη σοσιαλδημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ, τη νεοφιλελεύθερη ΝΔ, καθώς και άλλα κόμματα της ονομαζόμενης κεντροαριστεράς ή του κέντρου και της δεξιάς, στην πραγματικότητα δεν έχουν καμιά θέση σε αυτούς τους σχηματισμούς.

Όλοι και όλες αυτοί, οι απλοί άνθρωποι του λαού μας, έχουν εδώ τη θέση τους: Στο ΚΚΕ και μαζί με το ΚΚΕ.

Η επιχείρηση αμαύρωσης της ιστορικής προσφοράς αλλά και της σημερινής δράσης του ΚΚΕ παίρνει πολλές μορφές διαστρέβλωσης. Μια από αυτές είναι η καθαρή συκοφαντία ότι το ΚΚΕ δήθεν δεν ενδιαφέρεται για τα άμεσα προβλήματα, για τις διεκδικήσεις, ότι τα παραπέμπει όλα στο μακρινό σοσιαλιστικό μέλλον.

Η σχέση ενός κόμματος όμως στη σχέση του με το εργατικό λαϊκό κίνημα, δεν διαμορφώνεται συγκυριακά, τυχοδιωκτικά, ευκαιριακά. Η σχέση του ΚΚΕ με το λαό οικοδομήθηκε στο γεγονός ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή της πάλης για όλες τις κοινωνικές ανάγκες όπως εκφράζονται σε κάθε ιστορική περίοδο.

Έτσι και σήμερα είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα, μαζί με όλο το λαό για να μην περάσει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο έκτρωμα, για να μην υπάρξουν φορολογικά βάρη, για να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί αντιλαϊκοί νόμοι.

Είμαστε πρώτοι στην μάχη της απεργίας, στις διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια, στα μπλόκα της αγροτιάς, στις διεκδικήσεις των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ και επιστημόνων, στους αγώνες των φοιτητών- σπουδαστών και μαθητών, των συνταξιούχων και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών.

Εδώ χτυπά η καρδιά του μέλλοντός μας. Εδώ βρίσκεται η δικαίωση του αγώνα και της θυσίας για να ξημερώσουν καλλίτερες μέρες.

Εδώ, με το ΚΚΕ, στο καμίνι των ταξικών λαϊκών αγώνων, γίνονται ένα, το χτες με το σήμερα και το αύριο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Στην πορεία για τον μεγάλο γιορτασμό των 100 χρόνων του μέλλοντός μας, το 2018, ορκιζόμαστε στη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων ηρώων του λαού μας ότι θα συνεχίσουμε στην ίδια ταξική γραμμή πάλης για το δίκιο του μισθωτού εργάτη, εργαζόμενου και της οικογένειάς του.

Δεσμευόμαστε να παλέψουμε σε συμμαχία με τον αγρότη, τον αυτοαπασχολούμενο, την υπεράσπιση των αναγκών των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των προσφύγων και μεταναστών.

Δεσμευόμαστε ότι θα εντείνουμε τις πρωτοβουλίες για τον συντονισμό της κομμουνιστικής γραμμής πάλης σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, στην πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, τους πολέμους.

Δεσμευόμαστε με όπλο την μαρξιστική μόρφωση, την ιστορική γνώση της ταξικής πάλης, την ίδια την εμπειρία του αγώνα, να συμβάλουμε ώστε να απομακρυνθεί από την ιστορική αλήθεια η στάχτη της ταξικής σκοπιμότητας του κεφαλαίου αλλά και της ηττοπαθούς ψευτοαριστερής προσαρμογής σε αυτήν.

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΑ 70 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΔΣΕ ΠΟΥ ΕΠΕΣΑΝ ΗΡΩΙΚΑ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΤΟ 1949

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ.

ΑΘΗΝΑ14/2/2016                         ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ